Hayat Âdem babamız ve Havvâ anamızla başladı… Ve
Allah bu ikisinden bütün insanlığı var etti. Kur’an bize peygamberlerin
hayatlarında tebliğ mücadeleleri yanında “baba” ve “oğul” davranışlarına
ilişkin asırlara mâl olmuş rol modellerden de söz eder. “Bunlarda aklını
kullananlar için dersler / ibretler vardır.”
1. NUH ALEYHİSSELAM…
Dokuz yüz elli yıl kavmini davet etti… Çalıştı,
çabaladı… Açık söyledi olmadı, gizli anlattı olmadı… Sonunda tufan günü geldi
çattı… Kendi oğlu bile ona inanmamıştı… Oğul "Nûh" dedi ama
“peygamber” demedi, Nuh’un gemisine binmedi… “Ben kendimi korurum! Sen işine
bak!” dedi. Uyarılara kulak asmadı. Boğulanlardan oldu… Sadece bu dünyasını
değil ahretini de kaybetti…Nuh, Rabbine yalvarınca “o senin âilenden değil,
onun yaptığı sâlih olmayan bir iş, seni cahillerden olmaman konusunda
uyarırım!” [Hûd, 11/46] diye uyarıldı…
Öyleyse ders 1: Baban peygamber bile olsa onun
yolundan gitmedikçe baban seni kurtaramaz. Aynı âileden olmanın ölçüsü kan bağı
değil din bağıdır.
2. İBRAHİM ALEYHİSSELAM…
Evlat hasretiyle yandı kavruldu… Gün oldu Allah ona
bir erkek çocuk nasip etti… Ama, sevgisini sadece Hakk’a hâs kılması için bir
imtihana tabi tutuldu… Daha önce ateşle ve canıyla sınanan İbrahim bu sefer can
pâresiyle, oğluyla sınandı… “Ey oğlum! Rüyamda seni boğazladığımı görüyorum.
Sen bu işe ne dersin?” dediğinde oğlu “Babacığım sana emredileni yap! Beni
inşallah sabırlı bulacaksın!” dedi… Her ikisi de imtihanı kazandı… Hem bu dünya
da hem de ukbâda kazandılar…
Ders 2: Peygamberin emrine itaat görünüşte ölüm
bile olsa sonu hayır getirir.
3. ÂZER... HZ. İBRAHİM'İN BABASI....
İbrahim’in babası Âzer de babaydı ama sadece
biyolojik baba… İbrahim babasına “ey babacağım! Gel beni dinle, gittiğin yol
yol değil” diye ne kadar uyarıda bulunduysa da dinletemedi… Oğlunun hakkı
haykıran sözlerini değil kavminin bâtılı fışkıran işlerini kendine yol edindi…
Hem bu dünyada hem de âhirette kaybedenlerden oldu… İbrahim’in babası için
tövbe ve istiğfarda bulunması bile yasak oldu…
Ders 3: Zâlimden âlim doğabilir, soya çekmek mutlak
bir kural değildir. Kâfir olarak ölen yakın için istiğfarda bulunulmaz.
4. YAKUB ALEYHİSSELAM…
Evlatlarının kumpasıyla en sevdiği evladından ayrı
düştü… Ağlamaktan gözlerine ak indi… Hüznünü, gam ve kederini Allah’tan
başkasına açmadı… Ümidini kesmedi, Rabbe isyan etmedi… Kaderin çarkı döndü,
Yusuf Mısır’a yönetici oldu… Ne babasını, ne kardeşlerini unuttu… Onların
derdiyle dertlendi… Babasının ak inen gözlerini aydın kıldı…
Ders 4: Kim Allah’a karşı gelmekten sakınır ve
sabrederse Allah iyi davranışta bulunanların bu iyiliğini asla zayi etmez…
İyiler mutlaka kazanır!
5. LOKMAN ALEYHİSSELAM....
Peygamber olup olmadığını net olarak bilmediğimiz
Lokman aleyhisselam… Oğluna en güzel öğütleri verdi… Hikmeti öğretti…
“Oğulcuğum!” diye başlayan şefkat dolu öğütleriyle ona yol gösterdi… Şirki de
anlattı, tevhidi de… Yolda nasıl yürüyeceğini de, sesini nasıl ayarlayacağını
da…
Ders 5: Her baba, çocuğunu yakıtı insanlar ve ateş
olan cehennemden kurtarmak için çalışmalı, ona sözleriyle nasihat ederken
davranışlarıyla da güzel örnek olmalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder