Bir sabah bakacaksın ki; bir tanem, ben yokum!

 

Bir annenin yıllarca evlat hasreti çekerek hayata veda etmeden önce bıraktığı bir vasiyet mektubunun acıklı hikâyesini anlatayım. Bu şair kadınlarımızdan Hüceste Aksavrın Hanım’ın yaşadığı hüznün adıdır.

Hüceste Hanım iyi bir aileden yetişmiş edebiyata çok meraklı biridir. Zaman içinde tüberküloz hastalığına yakalanır, uzun süre Heybeliada'da tedavi görür. Orada görev yapan Dr. Ömer Münif kendisine aşık olur. Karşılıklı bu sevgi evlilikle sonuçlanır. Mehmet isimli çocukları olur. Aile onun iyi yetişmesi ve okuması için Avrupa'ya gönderirler. Aile bu gidişin kendilerine nasıl bir üzüntü vereceğini nereden bilebilirlerdi. Oğulları okulu bitirmiş, İsviçre'ye yerleşmiş ve annesini babasını hiç aramaz olmuştur. Hüceste Hanım üzüntü içinde her zaman acı çekmiştir. Oğlu için; "Zeytin gözlüm sana meylim nedendir, bu sevmenin kabahati kimdedir, gül olmuşsun dikenlerin bendedir" şiirini yazmıştır. Doktor eşini de kaybeden Hüceste Hanım, çok yalnız kalmış hayatını bakım evinde geçirmeye başlamıştır. Artık yaş da ilerlemiş ve 87 yaşında vefat etmiştir.

Ölmeden önce bakım evinde bulunanlara bir vasiyet mektubu bırakmış. Eğer oğlu cenazesine gelirse ona verilmesini istemiştir. Duygularını, ruhunun derinliklerinde yaşadığı hüznü şiir mısralarında dile getirmiştir. İşte o vasiyet mektubunu şöyle yazmıştır:

Bir sabah bakacaksın ki; bir tanem, ben yokum!

Dünyayı sana bırakıyorum, bir tanem;

Söz aldım saatlerden sana koşacaklar,

Söz aldım gecelerden seni uyutacaklar,

Şarkılardan söz aldım hatırlatacaklar.

 

Gözlerimdeki son yağmurlar pencerende;

Beni anlatır sana bir bir ilerde,

Buğday misâli düştüğüm yerde,

Çâresiz kim bilir nerelerde.

 

Bir sabah bakacaksın ki; bir tanem, ben yokum!

Dünyayı sana bırakıyorum, bir tanem!

Evlada yazılan bu şiir, Selahattin İçli tarafından bestelenmiştir.

 

Solist: Mustafa Sağyaşar

Güfte: Hüceste Aksavrın

Beste: Selahattin İçli

Makam: Kürdilihicazkâr

 

https://youtu.be/oeuEBbgk7-M