Türk şiirinin en 'zarif' abisi olarak niteleyebileceğimiz Türk edebiyatının ince ruhlu şairlerinden Cahit Zarifoğlu'nun eşi Berat hanım anlatıyor: "Bir gün ona dedim ki, "Bir sürü şiir yazıyorsun, herkese şiir yazdın, bir bana yazmadın. Biraz durdu, "Kağıt kalem getir bana hemen" dedi. "Yok" dedim "İlham geldiğinde yaz, öyle istemem." "Yok" dedi "Ben şair adamım, yazarım, getir sen." Oturdu çalıştı. "Berat'e" diye bir şiir yazdı.
Aldım okudum "Baştan savdın beni efendiciğim" dedim. "Yok, çok güzel şiir oldu" dedi. Sonra bunu Rasim Özdenören efendiye gösterdim. "Cahit Bey bana şiir yazmış, bir bakar mısın abi şiir mi?" Okudu Rasim abi, "Bal gibi de şiir" dedi.
BERAT'E
Ey Berat Hanım
Otur şöyle nefes al dinlen
Ve anlat ne var ne yok hâlin nasıl
Eğer dersen "Vaktim yok dilim yorgun
Çamaşır dağ gibi
Bulaşık bir ziyafet sonrası kadar çok
Ve çocuklar
Aç uykulu ve huysuz"
O vakit koştur didin işin bitince otur
Sonra anlat; halin nice, keyfin nasıl
Ey Berat Hanım dersen ki
"Bu ne zalim adam
Hâlimi bilmez hâlden anlamaz
Küçük bir şeyi mesele yapar"
- Ne büyük yalan -
Doğrusu var hakkın
N'etsem, n'apsam
Kollarını bilezik
Boynunu kordon
Ayağını halhal donatsam
Yine hakkın kalır.
Bizi hoş görünüz
Sabırlı olunuz
Çocukları dövmeyiniz
Zinhar beddua etmeyiniz
Sui zan değil hüsnü zan ediniz
Ve acaba ikaz ettik hata mı ettik
https://youtu.be/ku8Bq2Tv3ss
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder