Merhum Lütfi Kibiroğlu’nun Eminönü Belediye Başkanı olduğu günlerden bir gün. Sokakta el arabasıyla satıcılık yaparak ekmeğini kazanmaya çalışan bir adam zabıtalardan kaçmaktadır. Ancak önüne bir yokuş çıkar. Zabıtaları atlatmak için yokuşu sökmesi gerekmektedir. Çar naçar vurur el arabasını yokuşa, var gücüyle. Ancak zabıtalar yetişmeden tek başına başaramayacak gibidir. Birden, bir çift el uzanır arabasına. Yardım eder yokuşu çıkması için. Telaştan bakamaz kim olduğuna ama içini herhalde bir sevinç kaplar bu yardımdan dolayı. Yokuşu çabucak sökerler. Yoluna devam edecekken teşekkür etmek için bakar yardım uzanan ele. Bir de ne görsün? O elin sahibi, Belediye Başkanının ta kendisi: Lütfi Kibiroğlu'dur. Sevinç, minnet, teşekkür, şaşkınlık vb. karmaşık duygular içindedir yüz ifadesi. Anlar bu durumu Efsane Başkan Lütfi Kibiroğlu ve şöyle der satıcıya:
“Onlar (zabıtalar) işini yapıyor, sen de işini yapıyorsun. Haydi devam et yoluna, hayırlı işlerin olsun.”
İşte böyle Belediye Başkanlığı yaparken seyyar satıcının, zabıtadan kaçmasına yardım eden gönül ve dava adamı Lütfi Kibiroğlu'nu, ebediyete irtihalinin 5. sene-i devriyesinde rahmetle yâd ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder