Sen de ölsen, mevzuata uygun ölmüş olursun!

Bir bürokrat, görevli olarak şehirden kasabaya giderken yolda sulak ama bataklık bir yerde mola vermiş. Nasıl olmuşsa ayağı kayıp bataklığa düşmüş: 

"İmdat, boğuluyorum. Kurtarın beni!" diye bağırmaya başlamış. 

 

O sırada yakınlardan geçen bir köylü, sesini duyup yaklaşmış. 
 

Bürokrat: "Bataklığa düştüm. Kurtar beni!" diye bağırmış. 
 

Köylü: "Geçmiş olsun" demiş. Ama kurtarmak için hiç gayret göstermemiş. Hani neredeyse dönüp gidecek. 

 

Bürokrat paniklemiş ister istemez: "Lütfen, bir dal uzat. Kurtar beni!" diye yalvarmış... 

 

Köylü: "Olmaz sen şu anda hazine toprakları üzerindesin. Hazine malından bir şey almak suçtur" 

 

Bürokrat: "Sen, dalga mı geçiyorsun. Ölüyorum. Kurtar beni!" diye bağırmış ağzına dolan çamurlarla. 

 

Köylü, hiç istifini bozmadan cevap vermiş: "Ben hazine'den mal alıp suçlu duruma düşemem. Fakat, seni böyle bırakacak da değilim. Gidip muhtara haber vereceğim. O kaymakama, kaymakam da valiyi arar mutlaka. Mal müdürüne talimat verilir. Şayet, hazine arazisi değilse itfaiyeye talimat verir ve seni kurtarırlar..." 

 

Bürokrat: "Yahu... Bunlar oluncaya kadar ben ölürüm!" 

 

Köylü, gülmüş: "Ben ölmezsin demiyorum ki... Bizim devletle bir işimiz olsa siz de bu yolları önermiyor musunuz? Biz de oradan oraya gide gide ölüyoruz adeta... Sen de ölsen, mevzuata uygun ölmüş olursun!”