Ey bu toprakta
birer nâş-ı perişan bırakıp
Yükselen, mevkib-i
ervâh! Sakın arza bakıp
Sanmayın: Şevk-ı
şehâdetle coşan bir kan var
Bizde leşten daha
hissiz, daha kokmuş can var!
Bakmayın, hem
tükürün çehre-i murdarımıza!
Tükürün: Belki
biraz duygu gelir ârımıza!
Tükürün cebhe-i
lâkaydına Şark'ın, tükürün!
Kuşkulansın,
görelim, gayreti halkın, tükürün!
Tükürün milleti
alçakça vuran darbelere!
Tükürün onlara
alkış dağıtan kahbelere!
Tükürün Ehl-i
Salîb'in o hayasız yüzüne!
Tükürün onların
aslâ güvenilmez sözüne!
Medeniyet denilen
maskara mahlûku görün:
Tükürün maskeli
vicdânına asrın, tükürün!
Hele İ'lanı
zamanında şu mel'ul harbin,
"Bize Efkar-ı
umumumiyesi lazım Garb'ın";
Oda ALLAHI
bırakmakla olur herzesini,
Halka iman gibi
telkin ile, dinin sesini
Susturan aptalın
idrakine bol bol tükürün
Yine hicran ile çılgınlığın
üstünde bu gün,
Bana Vahdet gibi
bir yar-ı musaid lazım
Artık ey yolcu
bırak, ben yanlız ağlayayım
MEHMET AKİF ERSOY
https://youtu.be/C__NdHbFRKc
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder